In het menu vind je het complete overzicht van alle Girospellen, -pools en -toto's die gedurende de Giro d'Italia actief zijn. Het spelaanbod betreft zowel gratis als betaalde deelname. Ook zijn er links met diverse informatie over de Giro d'Italia 2019.

Rittenschema Giro d'Italia 2019

Op 11 mei 2019 gaat de Giro d'Italia van start. In de Regione Emilia-Romagna zal de stad Bologna het decor zijn waar het startschot zal klinken voor de eerste grote ronde van het jaar. Bologna was gastheer van de allereerste Giro-finish in 1909.

De route van de eerste 3 etappes in de regio Emilia-Romagna van de Giro d'Italia van 2019.

Het parcours van deze 102e editie van de Giro d'Italia bevat maar liefst drie individuele tijdritten en zeven bergetappes, waarbij de totale lengte van deze tijdritten 60 km bedraagt. Het zwaartepunt ligt in de slotweek verscholen. Het parcours verloopt grofweg gezien vanaf het midden via het zuiden naar het noordwesten en daarna richting noordoosten om te eindigen in Verona. Bij het uittekenen van het parcours lijkt er wel een grote, grove acht te zijn getekend op de landkaart van Italië. 

Eerste Week 

De start van de Giro begint met een individuele tijdrit over 8,2 km in Bologna, met finish nabij het Santuario della Madonna San Luca. Deze beklimming over 2 km kent heeft een gemiddelde stijgingspercentage van 11%, met steile stukken van 18%. Perfect voor klimmende tijdrijders als Dumoulin en Roglič om de 1e etappe (zaterdag 11 mei) direct toe te slaan en de roze trui te pakken. Bologna is ook startplaats van de 2e etappe (zondag 12 mei) die eindigt na een heuvelachtige slotfase met een beklimming van 3e en 4e categorie na 205 km in Fucecchio. Zowel kans voor aanvallers als voor de beter klimmende sprinters. In het nabijgelegen Vinci, de geboorteplaats van Leonardo da Vinci, vertrekt de 3e etappe (maandag 13 mei) over 220 km en zakt het peloton verder af naar het zuiden om te finishen in Orbetello, waar sprinters de dienst zullen uitmaken. Vanuit het aan een lagune gelegen stadje Ortebello in Toscane wordt in de 4e etappe (dinsdag 14 mei) door gekoerst naar het zuiden om na maar liefst 235 km te eindigen in Frascati in de provincie Roma. De laatste 2 km van deze golvende etappe eindigen met een gemiddelde van 4,4% heuvelop. De rassprinters komen wederom aan bod in de 5e etappe (woensdag 15 mei) die gaat van Frascati naar Terracina over slechts 140 km waarbij de regio Lazio niet wordt verlaten. De 6e etappe (donderdag 16 mei) met start in Cassino wordt in oostelijke richting gekoerst en kent een uitdagend slot met een beklimming van 2e categorie om na een hectisch op en neergaande finale na 238 km te finishen in San Giovanni Rotondo. Vanuit Vasto wordt het peloton afgeschoten voor de 7e etappe (vrijdag 17 mei) om een heuvelachtig parcours op te zoeken om na 185 km aan te komen in het aardbevingsgevoelige L'Aquila. Ook hier gaat de slotkilometer gevoelig omhoog met gemiddeld 7,6%, voer voor de puncheurs. Ondanks een beklimming van 3e en twee van 4e categorie lijkt de 8e etappe (zaterdag 18 mei) in de kaart te spelen van de sprinters, wanneer deze langst etappe van deze Giro met 239 km vanuit Tortoreto Lido in Pesaro zal eindigen. Tijd voor een stevige tijdrit! Want de 9e etappe (zondag 19 mei) staat in het teken van de kilometers tegen de klok als er gestart wordt in Riccione. Het eerste gedeelte verloopt vlak, maar het tweede gedeelte van het parcours over 34,8 km is klimmen geblazen. Na deze tijdrit met finish in het ministaatje San Marino volgt de eerste rustdag.

Tweede week 

Na de eerste rustdag gaat het biljartvlakke parcours van de 10e etappe (dinsdag 21 mei) van Ravenna naar Modena over 145 km. In de bakermat van Ferrari ligt een sprint voor de hand in de uitgestrekte zuidelijke Po-vallei. Ook de 11 etappe (woensdag 22 mei) is ultravlak te noemen wanneer het startschot zal klinken in Carpi en westelijk gekoerst wordt met finish na 221 km in Novi Ligure. De 12e etappe (donderdag 23 mei) over 158 km met start in Cuneo schotelt de renners een uitdagende finale voor, want na een beklimming van 1e categorie gaat het vlak voor de finish op de kasseien van Pinerolo een halve kilometer steil omhoog met stukken tot wel 20%. De volgende rit over 196 km is de eerste echte bergetappe. Met een finish in Ceresole Reale in de schaduw van de ruim 4 km hoge Gran Paradiso biedt de 13e etappe (vrijdag 24 mei) een monsterachtige slotklim met een dertigtal haarspeldbochten. De nog niet eerder in de Giro bedwongen Colle del Nivolet is meer dan 20 km lang, waarbij de renners een gemiddelde van 5.9% dienen te beklimmen met uitschieters naar 15%. Saint-Vincent is de startplaats van de 14 etappe (zaterdag 25 mei), een bergrit van 131 km over vier toppen met finish heuvelop in Courmayeur, een skidorp in de Valle d’Aosta op een kleine 10 kilometer van de Franse grens. Vervolgens gaat de heuvelachtige 15e etappe (zondag 26 mei) over 232 km van Ivrea naar Como, de aankomstplaats van de laatste twee edities van de Ronde van Lombardije, waardoor het niet verwonderlijk is dat de finale vrijwel een kopie is van die races. En met recht een overgangsetappe.

L’uomo di Gavia, de man van de Gavia. Johan van de Velde tijdens zware omstandigheden ploetert op de Gavia omhoog in 1988.

Derde week

Na de laatste rustdag in Bergamo fietsen de renners in de 16e etappe (dinsdag 28 mei) vanuit Lovere over de gevreesde Passo Gavia (16,5 km à 7,9%) en Mortirolo (12,1 km à 10,8%) om, na een vals plat van 16 km, in Ponte di Legno te finishen na 226 km. Commezzadura is de startplaats voor de 17e etappe (woensdag 29 mei), een niet al te zware bergrit over 181 km in Val di Sole met aankomst boven op de Antholz in Anterselva. Als er nog sprinters aan boord zijn in het peloton, dan volgt in de 18e etappe (donderdag 30 mei) hun laatste kans op dagsucces. De afdalende, vlakke etappe voert van Valdadra/Dlang over 222 km naar Santa Maria di Sala. De 19e etappe (vrijdag 31 mei) voert door het middelgebergte van Treviso naar San Martino di Castrozza over 131 km. De slotklim stijgt in 13,6 km met een gemiddelde van 5,6%. De volgende rit is de laatste bergetappe en dat zullen de renners weten. De start is in Feltre en na drie lange beklimmingen onderweg – Cima Campo (18 km à 6%), Passo Manghen (18,9 km à 7,6%) en Passo Rolle (20,6 km à 4,7%) – finisht de 20 etappe (zaterdag 1 juni) bergop op de Croce d’Aune en Monte Avena. Die twee bestijgingen liggen in elkaars verlengde en zijn gezamenlijk goed voor 13,5 km bikkelen tegen 6,3% gemiddeld. De laatste 1,5 km is goed voor 10,5% gemiddeld, waarna de race over 194 km eindigt met een korte duikvlucht naar de meet in Monte Avena. De afgelopen jaren eindigde de Giro in Roma of Milano, maar in 2019 is de slotetappe een individuele tijdrit met start en finish in Verona. De afstand is 15,6 km en halverwege zit een klim van 4,6 km à 4,5%. De finishlijn van deze 21e etappe (zondag 2 juni) is in het Romeinse amfitheater van Verona getrokken. Na het Colosseum in Rome en het amfitheater in Capua is dit het grootse amfitheater ter wereld. Een mooie plek om de Giro d’Italia van 2019, net als in 2010, te beëindigen!

Ivan Basso komt in het roze als winnaar van de Giro d'Italia 2010 over de  finish in het amfitheater in Verona.

Favorieten

Wie zijn de favorieten voor de topklasseringen als het aankomt op het eindklassement van de Giro 2019? De man in absolute topvorm is momenteel de Sloveen Primož Roglič van de Nederlandse formatie Team Jumbo-Visma. Alle 3 de rondes die hij dit jaar reed (de UAE Tour, Tirreno-Adriatico en Tour de Romandie) wist hij, met overtuigende ritzeges, op zijn naam te schrijven. Deze Giro is pas zijn vierde grote ronde die hij rijdt, in de Tour de France behaalde hij vorig jaar met zijn 4e plaats zijn beste resultaat. Bewezen om 3 weken in topvorm te zijn, heeft hij dus nog nooit gedaan. Dat kan wel gezegd worden van de Girowinnaar van 2017 Tom Dumoulin, van Team Sunweb. Vorig jaar was de eerste Nederlandse Girowinnaar weer op het eindschavot te vinden, zij het na Chris Froome als tweede. En ook in de Tour de France eindigde de Limburger als tweede, na Froome's ploeggenoot Geraint Thomas. Gaat hij nu weer voor de winst?

Primož Roglič in actie in Romandie, de Sloveen lijkt dit jaar onklopbaar te zijn in het rondewerk. 

De laatste winnaar van een grote ronde is echter Simon Yates van Mitchelton-Scott. Vorig jaar leek hij hard op weg naar de eindzege in de Giro, maar een aantal slechte dagen zette hem ver terug in het klassement. Dit jaar aast de Brit op revanche, zeker na zijn overtuigende Vuelta-zege vorig najaar. Bergop was deze vinnige renner nauwelijks te verslaan. De thuisfavoriet is de Siciliaan Vincenzo Nibali (Bahrain-Merida), tweevoudig winnaar van de Giro. Vrijwel ieder jaar zet "De Haai van Messina" wel een opzienbarend resultaat neer, vorig jaar was dat met zijn overwinning in Milano-San Remo, maar zijn hoofddoel de Tour viel volledig in het water. Tijd voor een nieuw kunstje? Mikel Landa van Movistar Team stond in 2015 op het eindpodium en werd twee jaar geleden nog 4e in de Tour. Bij zijn voormalige Team Sky kwam hij moeilijk aan bod met toprenners als Froome en Thomas, bij Movistar geldt al haast hetzelfde met Valverde en Quintana net iets hoger in de pikorde. Zij zijn niet aanwezig, dus ruim baan voor deze Bask in deze Giro. Opgepast dus. Ook wordt het oppassen voor de nog altijd jonge Colombiaan Miguel Ángel López van Astana Pro Team, die zijn vorm dit jaar heeft bewezen met eindwinst in de rondes in zijn thuisland en in Catalunya. Vorig jaar eindigde hij als derde in zowel de Giro als de Vuelta, hij heeft nu inmiddels de leeftijd om ook een grote ronde te kunnen winnen.

Outsiders voor de eindoverwinning in Turijn zijn de Ecuadoraanse nummer 4 van vorig jaar Richard Carapaz (Movistar Team), de Luxemburgse hardrijder Bob Jungels (Deceuninck-Quickstep), de Italiaanse klimmer Davide Formolo (BORA-Hansgrohe) en zijn teammaat Rafal Majka uit Polen, Nibali's ploegmaat Domenico Pozzovivo (Bahrain-Merida), de Bask Ion Izagirre (Astana Pro Team), de Rus Ilnur Zakarin (Team Katusha) en Bauke Mollema (Trek-Segafredo). Ook nieuwsgierig zijn we naar de prestaties van een trio jongelingen bij Team INEOS (voormalig Team Sky), de Colombiaan Ivan Sosa, de Rus Pavel Sivakov en de Brit Tao Geoghegan Hart, na het wegvallen van hun beoogde kopman Egan Bernal.

Renners van het tweede of derde plan die een aardig klassement kunnen riijden of een aardige aanval kunnen plaatsen in het (hoog)gebergte zijn, de immer goedlachse Colombiaan Johan Esteban Chaves (Mitchelton-Scott), zijn ploegmaat de Bask Mikel Nieve, de Est Tanel Kangert (EF-Education First) en de Costa Ricaanse renner met Russisch bloed Andrey Amador, die samen met Landa het wegvallen van Alejandro Valverde moet zien op te vangen bij Movistar Team. Ook is het uitzien naar de prestaties van de jongere generatie (met Lopez voorop en het trio van INEOS), zoals de Zuid-Afrikaan Ben O'Connor (Team Dimension Data), de Fransman Valentin Madouas (Groupama-FDJ), de Australier de Brit Hugh Carthy (EF Education First), de Brit James Knox (Deceuninck-Quick Step), de Tsjech Jan Hirt (Astana Pro Team) en de Italiaan Giulio Ciccone (Trek-Segafredo).

 Een bijna onzichtbare maar zeer overheersende Vincenzo Nibali wint de twintigste etappe van de Giro van 2013 in barre, haast winterse omstandigheden.

Rittenkapers

Natuurlijk zijn er diverse rittenkapers aanwezig die weinig kans maken op een topnotering in het eindklassement maar wel een rit kunnen wegkapen voor de neus van de favorieten of semifavorieten, zowel in de heuvelachtige etappes als tijdens de bergetappes.

Vooral van Italiaanse zijde mag vanzelfsprekend het een en ander verwacht worden. Zoals van de ervaren Diego Ulissi (UAE Team Emirates) die al 6 etappes in de Giro op zijn naam wist te zetten, al dateert zijn laatste etappezege van 2016. Een goed eindklassement rijden zit er vooralsnog niet bij hem in. De Italiaan is wel uitstekend op lastige 2de categorie slotbeklimmingen zoals hij voorgaande jaren bewees. Een man in vorm is Fausto Masnada (Androni Giocattoli-Sidermec), getuige zijn 2 etappe-overwinningen in de voorbereidende rittenkoers Tour of the Alps (voormalig Giro del Trentino). In de Giro dell'Appennino werd Masnada omlangs echter verslagen door zijn ploeggenoot Mattia Cattaneo, een andere Italiaanse rasaanvaller in vorm. Terwijl een andere ploegmaat Andrea Vendrame zich nog onlangs tot winnaar bekroonde van de Tro-Bro Léon en dus ook de juiste vorm te pakken heeft. Verder is het uitzien naar de Italiaanse routiniers Damiano Caruso (Bahrain Merida), Gianluca Brambilla (Trek-Segafredo), Enrico Gasparotto (Team Dimension Data), Marco Canola (Nippo Vini Fantini-Faizane) en Davide Villella (Astana Pro Team) al zal deze laatste meer in dienst van kopman López rijden.

De Italiaan Fausto Masnada bij zijn zegetocht in de voorbereidingskoers Tour of the Alps in eigen land.

Ook niet-Italianen komen aan bod in deze categorie. De Fransen Tony Gallopin en Alexis Vuillermoz moeten het doen voor AG2R La Mondiale. Hun landgenoot Florian Sénéchal rijdt bij het altijd sterke blok van Deceuninck-Quick Step en won eerder dit jaar al Le Samyn. De Bask Pello Bilbao zal vermoedelijk bij Astana in dienst staan van Lopez, maar eindigde vorig jaar als 6e in de Giro en is in staat een etappe mee te pakken. Verder nog aandacht voor Ruben Plaza (Israel Cycling Academy) en Dani Navarro (Team Katusha-Alpecin). En tot slot Australiër Adam Hansen (Lotto Soudal) wist vorig jaar in de Giro een nooit geëvenaarde prestatie te behalen, door 20 grote rondes (Giro, Tour en Vuelta) achtereen te hebben uitgereden! Zijn enige etappezege in de Giro is al van 6 jaar geleden, maar hij blijft immer een rasaanvaller. 

Sprinters

Een grote ronde herbergt natuurlijk ook etappes die bestemd zijn voor een massasprint. Dit jaar zullen wellicht 6 etappes in een massale groepssprint eindigen. 

De op papier beste sprinter van de wereld staat namelijk aan de start. Elia Viviani wist vorig jaar de meeste overwinningen te boeken van alle profrenners. In de voorgaande Giro wist hij maar liefst 4 ritzeges te behalen en was hij de winnaar van het puntenklassement. Of de Italiaan van Deceuninck-Quick Step intrinsiek ook de snelste van het hele pak is, dat valt te betwijfelen, zeker volgens de man in het geel op onderstaande foto. Helaas voor de Nederlanders is noch Dylan Groenewegen, noch Fabio Jakobsen van de partij.

De afwezige Dylan Groenewegen wist in de Panne dit jaar de twee topsprinters Fernando Gaviria en Elia Viviani voor te blijven.

Wel aanwezig is de nog altijd jonge Colombiaan Fernando Gaviria, die deze winter het Quick Step team verruilde voor UAE-Team Emirates. Zodoende is hij nu i.p.v. Viviani's ploeggenoot te zijn, zijn grote concurrent geworden. Niet als het aan de rappe Australiër Caleb Ewan ligt, die juist afgelopen winter de overstap maakte van Mitchelton-Scott naar Lotto Soudal, om op de voormalige sprintrein te stappen die Andre Greipel heeft nagelaten. De vierde topsprinter aan deze Giro-boord is de Duitser Pascal Ackermann van BORA-Hansgrohe, die vorig jaar opzien baarde en daarom Sam Bennett uit deze Giro houdt. Het is dit jaar nog wat kwakkelen met de Fransman Arnaud Démare van Groupama-FDJ, hij heeft nog geen zegegebaar kunnen maken. Ook heeft hij nog nooit een etappe gewonnen in de Giro, maar vanzelfsprekend hoort de voormalige winnaar van Milano-San Remo tot de beste sprinters van het peloton.

Italië kan naast Viviani nog een heel pak andere sprinters uit een blik toveren. Wellicht de allersnelste van het hele pak is Jakub Mareczko, de Italiaan met Poolse roots, rijdend voor het Poolse CCC Team. Positionering is echter zijn grote probleem, ook komt hij moeizaam bergjes over. Een andere snelle Italiaan is Giaocomo Nizzolo. Net als Viviani is hij afkomstig uit het baanwielrennen, maar hij weet op de weg regelmatig tot winst te komen in massasprints. Licht heuvelwerk zou hem weinig moeten deren, maar een sprintoverwinning in zijn thuisronde laat nog altijd op zich wachten. Hij lijkt na slepende blessures wel weer op de weg terug te zijn. Een aantal jaar geleden was Sacha Modolo zeer succesvol in de Giro met maar liefst 2 etappe-overwinningen. De renner uit de regio Veneto was zodoende eindelijk succesvol in een grote ronde, dan ook nog zijn thuisronde. Sindsdien is het tobben bij de Italiaan, gezien de resultaten.

Sacha Modolo wint de 17de etappe van de Giro van 2015 in het Zwitserse Lugano voor Giacomo Nizzolo (rechts) en Luka Mezgec (links).

Manuel Belletti van Androni Giocattoli-Sidermec wist al eens zijn handen omhoog te kunnen houden na een massasprint in de Giro, al was dat wel al in 2010. Zijn ploeggenoot Francesco Gavazzi behaalde meer aansprekende resultaten, waaronder ook een Vuelta-etappe, maar wist nog nooit toe te slaan in zijn thuisronde. Davide Cimolai in dienst van Israel Cycling Academy heeft een prima vorm te pakken, gezien zijn twee etappezeges en het eindklassement in Vuelta a Castilla y Leon. Zijn ploeg huisvest ook winnaar van een sprintetappe in de Vuelta van 2015, namelijk Kristian Sbaragli, al heeft hij sindsdien geen potten meer kunnen breken. Enrico Battaglin die deze winter vertrok bij Lotto-Jumbo om bij Team Katusha te gaan rijden moet het vooral hebben van lastige aankomsten na een lastige finale. Aankomende sprinttalenten uit het land van de laars zijn Simone Consonni (UAE-Team Emirates), Damiano Cima (Nippo Vini Fantini-Farneze) en Matteo Moschetti (Trek-Segafredo).

Uit andere windstreken afkomstige sprinters die de rol van hun kopman zouden kunnen overnemen in de sprint of een andere rol in hun team hebben gekregen zijn de Spanjaarden José Joaquin Rojas (Movistar Team) en Juan José Lobato (Nippo Vini Fantini-Farneze), de Sloveen Grega Bole (Bahrain Merida), de Zuid-Afrikaan Ryan Gibbons (Team Dimension Data), de Belg Tosh van der Sande (Lotto Soudal) en de Nederlander Ramon Sinkeldam (Groupama-FDJ). 

Tom Dumoulin showt de trofee na het winnen van de Giro van 2017 voor de kathedraal (Duomo) van Milano.

Nederlandse deelnemers

Negen Nederlanders staan op de rennerslijst van deze Giro-editie die dit jaar dus in Bologna van start gaat.

Met zijn mooie aanvallende maner van rijden, zijn zeer sterke tijdritcapaciteiten en zijn ontwapende eerlijkheid in interviews liet Tom Dumoulin zien ook in klassementen van grote rondes goed mee te kunnen. Wat heet? De renner van Team Sunweb wist twee jaar geleden de Giro zelfs, als eerste Nederlander ooit, te winnen! Gevolgd door 2 tweede plaatsen in zowel de Giro als de Tour van vorig jaar. Dit jaar is zijn doelstelling om opnieuw een topresultaat neer te zetten in deze Giro, al lijkt zijn vorm niet zo groots te zijn als in voorgaande jaren. Of houdt Turbo Tom iedereen voor de gek en heeft hij een perfecte voorbereiding gekend en staat hij na 3 weken ploeteren door het mooie Italiaanse landschap wederom op het hoogste schavotje?

Een tweede Nederlandse kanshebber op een topklassering in het eindklassement is Bauke Mollema. Voor de kopman van Trek-Segafredo wordt het weer eens tijd voor een aansprekend resultaat in een grote ronde. Zijn laatste topklassering is al van 2011 toen hij vierde werd in de Vuelta. Wel winnaar van een etappe in de Vuelta en in de Tour (van 2017), maar nog nimmer een etappe gewonnen in de Giro. Gaat de Groninger dat dit jaar doen of mikt hij op een hoge klassering?

Bauke Mollema in kenmerkende stijl.

Een derde kandidaat voor een top-10 notering is zeker Sam Oomen, na zijn 9e plek van vorig jaar, in ondersteunende rol voor zijn kopman Tom Dumoulin bij Team sunweb. Oomen is de vervanger van Kelderman en zegt niet op een klassement te mikken dit jaar. Laurens ten Dam behaalde twee keer een top-10 notering in een grote ronde, de laatste keer is van 5 jaar terug. De wellicht meest sympathieke renner van het profpeloton rijdt dit jaar niet in dienst van een kopman, maar mag voor CCC Team zijn eigen kans gaan. Antwan Tolhoek (Team Jumbo-Visma) kan ook hoge gooien in het klassement, al zal hij eerst de belangen van Roglič moeten dienen. Zijn ploegmaten Koen Bouwman, tijdrijder Jos van Emden en Tom Leezer zullen zich ook moeten schikken in de rol van knecht voor Roglič. Ramon Sinkeldam dient op zijn beurt de belangen van zijn kopman sprinter Démare bij Groupama-FDJ. 

Belgische deelnemers

De Belgen zullen het dit jaar doen met waarschijnlijk 10 renners. De meest in het oog springende naam is die van Thomas de Gent. De immer aanvalslustige komt normaal gesproken niet in aanmerking voor een top-10 notering in een grote ronde, behalve dan die ene keer in 2012 toen hij derde werd in het klassement. Dit kwam vooral vanwege zijn grote aanvalslust, waardoor hij bijvoorbeeld ook vorig de bergtrui wist te winnen in de Vuelta. Dat kunststukje herhaalde de renner uit Sint-Niklaas dit jaar in Paris-Nice en Volta a Catalunya, bijgeluisterd met een etappe-overwinning in deze laatste World Tour koers. In Romandie was de coureur van Lotto Soudal niet bij de pinken, maar dat heeft voor deze alleskunner weinig te zeggen.

Thomas de Gendt weet niet van ophouden met zijn aanvallende stijl, zoals hier bij zijn etappe-overwinning in Catalunya eerder dit jaar.

De Giro van 2019 kent de nodige tijdritkilometers. Kolfje naar de hand voor Victor Campenaerts. De ploeggenoot van De Gendt bij Lotto Soudal verbeterde onlangs het werelduurrecord van Bradley Wiggens op spectaculaire wijze. Na zijn tijdritoverwinning in Tirreno-Adriatico zou het tijd gaan worden voor een tijdritzege in een grote ronde, te beginnen bij deze Giro. Andere Belgische renners van de Lotto ploeg zijn Jasper de Buyst, sprinter Tosh van der Sande (etappezege in de Vuelta) en de aanvallende klimmer Jelle Vanendert, die helaas vaak zijn voorjaarsvorm niet kan doortrekken in de Giro. Bij het andere Belgische team Deceuninck-Quick Step staat slecht 1 Belg opgesteld, namelijk Pieter Serry, meesterknecht van dienst. Voor Team Sunweb mogen Louis Vervaeke en de ervaren Jan Bakelants (etappewinnaar en gele-truidrager van de Tour 2012) knechten voor Tom Dumoulin. Laurens de Plus mag dan voor Team Jumbo-Visma kopman Roglič bergop het langste bijblijven. Namens Team Katusha staat tot slotte Jenthe Biermans aan de start. 

Teams: World Tour en wildcards

De 18 teams die een licentie voor de UCI World Tour 2019 hebben, zullen automatisch deelnemen aan de Giro d'Italia 2019. Daarnaast heeft de organisatie van de Giro d'Italia nog een aantal ProContinentale Teams (ploegen uit de tweede divisie van het internationale profwielrennen) uitgenodigd middels wildcards. Eén Israelische (Israel Cycling Academy) en drie Italiaanse ploegen kregen wildcards. Daartoe behoren de teams Nippo Vini Fantini-Faizanè, Bardiani-CSF en Androni Giocattoli-Sidermec. Dit laatste team had als eerste een wildcard te pakken door winst in de Coppa Italia competitie. Het Belgische team Wanty-Groupe Gobert had zich ook kandidaat gesteld voor een wildcard voor de Giro, maar dit team kreeg uiteindelijk geen uitnodiging. Ook het Nederlandse Roompot-Charles is niet van de partij.

De achttien World Tour teams zijn:

• AG2R La Mondiale (Fra)
• Astana Pro Team (Kaz)
• Bahrain Merida (Bah)
• BORA-Hansgrohe (Dui)
• CCC Team (Pol)
• Deceuninck-Quick Step (Bel)
• EF Education First (USA)
• Groupama-FDJ (Fra)
• Lotto-Soudal (Bel)
• Mitchelton-Scott (Aus)
• Movistar Team (Spa)
• Team Dimension Data (RSA)
• Team INEOS (GBr)
• Team Jumbo-Visma (Ned)
• Team Katusha-Alpecin (Zwi)
• Team Sunweb (Dui)
• Trek-Segafredo (USA)
• UAE-Team Emirates (VAE)

De vier ProContinental Teams zijn:

• Androni Giocattoli-Sidermec (Ita)
• Bardiani-CSF (Ita)
• Israel Cycling Academy (ISR)
• Nippo Vini Fantini-Faizanè (Ita)

Veel plezier en een mooie (Italiaanse wieler)lente toegewenst!

Edvard 

(webmaster)

alias: Tjuh, Edvardo, Tjuhampions

Giro 2018

Een terugblik op de Giro van 2018:

Mis je nog een Girospel er bij staan, laat gerust een berichtje achter.

Natuurlijk kan dit ook per mail: tjuh@easy.com